




Jestem
Chciałbym być ptakiem...
Gdzie jestem we mnie?
A kiedy umrzemy, to będzie jeszcze świat?
A gdybym była kimś innym, byłabym sobą?
Jak to jest, że ja jestem?
Ciało to tylko moja skorupa… Czy jestem w brzuchu, czy w głowie?
Wszystko działo się w prozaicznej codzienności. Pytania zadawały moje dzieci Zuzanka, Ania i Franek. Zostałam wciągnięta w dziecięce filozofowanie w czasie naszych wspólnych rozmów przed zaśnięciem, na spacerze w lesie, w czasie pieczenia ciasta, jazdy samochodem i wszystkiego, co każdego dnia przyszło nam razem robić. I fotografowałam.