Jestem

Chciałbym być ptakiem...

Gdzie jestem we mnie?

A kiedy umrzemy, to będzie jeszcze świat?

A gdybym była kimś innym, byłabym sobą?

Jak to jest, że ja jestem?

Ciało to tylko moja skorupa… Czy jestem w brzuchu, czy w głowie?

Wszystko działo się w prozaicznej codzienności. Pytania zadawały moje dzieci Zuzanka, Ania i Franek. Zostałam wciągnięta w dziecięce filozofowanie w czasie naszych wspólnych rozmów przed zaśnięciem, na spacerze w lesie, w czasie pieczenia ciasta, jazdy samochodem i wszystkiego, co każdego dnia przyszło nam razem robić. I fotografowałam.